Al deze stenen voor sparen en lenen
|
|
Andijk
Een eigen bank voor Midden en Oost Andijk
Op het gebied van geloofsovertuiging is de bevolking van
Andijk sedert de Reformatie zeer verdeeld. Daardoor vormde men ook
niet een hechte gemeenschap.
Het katholieke westelijk deel ligt dicht tegen (ook katholiek)
Wervershoof aan en de bewoners waren daar dan ook sterk op die
plaats gericht. Voorbij de Molenweg vond men de Gereformeerden in
Midden- en de "fijnen" in Oost-Andijk. Die splitsing
onder de gereformeerde bevolking was er al sinds 1845. De
"Masereeuwers" (volgelingen van Ds. Masereeuw), bouwden
in 1894 zelfs een eigen kerkgebouwtje.
Voor die tijd en tot lang in de 20ste eeuw was het niet
ongebruikelijk dat de verschillen in geloofsbeleving ook hun
stempel drukten op andere aspecten van de samenleving. Men ging
niet met elkaar om, men kocht bij de "eigen" bedrijfjes
en winkeliers en de gereformeerden gingen natuurlijk niet naar
"die katholieke bank" in West.
Bij de oprichting in 1835 stond "De Vereniging tot Nut van
het Algemeen" (in de wandeling 't Nut) boven deze
verdeeldheid. Om een voorbeeld te noemen: In 1843 kocht 't Nut
voor 30 gld katoen voor hemden en verdeelde dat zowel onder
"Roomsen als Hervormden".
In dat zelfde jaar werd de Nutsspaarbank Andijk-Wervershoof
opgericht.
Maar ook deze idealistische vereniging ontkwam niet aan de
gevolgen van de verdeeldheid. In 1861 ontstond een afdeling van 't
Nut in Wervershoof en 10 "afvallige leden" van Andijk
sloten zich daar bij aan. Een paar maanden later zou de scheuring
ook de Nutsspaarbank treffen.
Arie Warnaar
Iedereen van enige betekenis in de gemeenschap was lid van 't Nut.
Zo ook Arie Warnaar, hoofd van de Middenschool en sinds 15
september 1875 lid van deze vereniging.
Van hem kwam in 1905 het initiatief tot oprichting van een cooperatieve
bank.
Waarom pas in 1905 en niet zoals op veel andere plaatsen al voor
1900? Waarschijnlijk omdat men nog de schrik in de benen had van
een ander cooperatief experiment.
In 1898 werd een cooperatieve Inmaakfabriek opgericht, die echter
na twee jaar door een slechte organisatie en een brandje, failliet
ging.
In het eerste notulenboek van de nieuwe bank vinden we:
(In zeer fraai handschrift van A.Warnaar)
"In de Nuts-vergadering van 26 febr. 1905 (de datum was niet
ingevuld, maar blijkt uit andere bronnen) was op voorstel van den
heer A.Warnaar eene commissie benoemd, wier taak het zou zijn een
onderzoek in te stellen naar de inrichting en werking der
Boerenleenbanken.
Deze commissie bestond uit de Heeren A.Warnaar, P.Kooyman Rzn
(onderwijzer) en H.Tuytel."
Handschrift
van de heer Warnaar.
De commissie komt tot de conclusie dat er een vergadering moet
worden belegd, waarin alle "ingezetenen" worden
uitgenodigd en in die vergadering een spreker te laten optreden
die "met de inrichting en werking der Boerenleenbanken goed
op de hoogte is"
De vergadering komt er! Op 11 maart 1905 in het cafevan C.Smit
en de spreker is C.Posch van "Nibbikswoud" Daar hadden
ze immers al sinds 1897 een boerenleenbank!
Er waren die avond 35 personen buiten de commissie en de spreker.
Na afloop bleek de vergadering dankbaar voor het gehoorde, maar
niet voldaan. Vooral tegen de "hoofdelijke
aansprakelijkheid" was nogal wat bezwaar. Men wilde alles
eerst nog eens overdenken en vroeg de heer Posch over een week nog
eens terug te willen komen. Hij wilde dat wel, mits "goed
weer".
De tweede vergadering wordt op 18 maart gehouden, weer bij Smit.
Er waren toen 80 personen, maar het weer was kennelijk slecht want
de notulen vermelden dat de heer Posch niet verscheen.
De heer Warnaar nam de leiding, vatte alles nog eens rustig samen,
beantwoorde vragen en riep toen op voorlopig lid te worden. Van de
80 aanwezigen, durfden 46 de stap te wagen.
Op 15 april passeerde de acte bij notaris van Bommel in Andijk.
Het duurde tot 16 mei voor de "Eerste Algemene Vergadering
van de cooperatieve Boerenleenbank te Andijk" werd gehouden.
Van de 46 voorlopige leden, waren er 25 aanwezig, die nu allemaal
definitief toe traden en daarmee was de Boerenleenbank
daadwerkelijk een feit.
Er waren nu dus twee cooperatieve banken in Andijk. Een deel
hoorde bij de Boerenleenbank Wervershoof/Andijk, een ander deel
bij de Boerenleenbank Andijk. Formeel werd het werkgebied van
Wervershoof bepaald door de parochie Wervershoof en daar hoorde
ook het dorp Andijk bij. Dus geheel Andijk kon door Wervershoof
worden bewerkt. Tot ver in de jaren 60 is daarover overleg
geweest. Soms vond men elkaar in samenwerking, soms stond men
lijnrecht tegenover elkaar als concurrenten.
Volgende pagina
Bovenstaande tekst is overgenomen uit:
Uitgave: Rabobank Westfriesland-Oost, © februari 1998
|